zondag 15 september 2013
Abonneren op:
Reacties (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Supermarkt na de Watersnood
ontsnappen voor het stijgende water maar wie is de man? De man is J.D.Speet,werknemer NDSM"
zelfs met een melkwagen werden mensen vervoerd
en nu de boel maar weer droogstoken
Woonkamer na de watersnood toen het water weg was
en dan nu weer de boel schoonmaken
De puinhopen na de drooglegging
Pagina's
Openingstijden
De museumwoning is gevestigd op de meteorenweg 174 Tuindorp Oostzaan.
Openingstijd is de tweede zondag van de maand van 11.00 uur tot 17.00 uur.
Openingsdagen 2014
12 Januari
9 Februari
9 Maart
13 April
11 Mei
8 Juni
13 Juli
10 Augustus
14 September
12 Oktober
9 November
14 December
De Toegangsprijs is € 2,00 p.p.
en kinderen t / m 12 jaar onder begeleiding gratis.
Voor groepen Gelieve afspraken maken:
tel: 020-6330895 Ton van Baarwijk (secretaris)
Openingstijd is de tweede zondag van de maand van 11.00 uur tot 17.00 uur.
Openingsdagen 2014
12 Januari
9 Februari
9 Maart
13 April
11 Mei
8 Juni
13 Juli
10 Augustus
14 September
12 Oktober
9 November
14 December
De Toegangsprijs is € 2,00 p.p.
en kinderen t / m 12 jaar onder begeleiding gratis.
Voor groepen Gelieve afspraken maken:
tel: 020-6330895 Ton van Baarwijk (secretaris)
Mijn lijst met blogs
Blogarchief
Begin watersnood 1960 Tuindorp Oostzaan
Op een koude winterdag in 1960 ontdekte een groepje militairen een gat in de dijk van Zijkanaal H. Het water kolkte de lager gelegen polder in en langzaam liep Tuindorp Oostzaan onder water. Ton van Baardwijk, secretaris van HATO, weet het nog als de dag van gisteren. “Ik was veertien en ik stond op het punt om naar school te gaan. We zagen ineens de tochtsloot volstromen met water. Op zich niets bijzonders, maar toen het water even later ook door de straten stroomde, wisten we dat het mis was.”
Grootscheepse evacuatie
Met behulp van onder andere de politie, het leger en een groot aantal arbeiders van de NDSM-werf kwam een grootscheepse evacuatie op gang. Er woonden ruim tienduizend mensen in het dorp en bijna iedereen moest zijn huis verlaten. Toch weet Ton zich te herinneren dat er geen paniek heerste. “Het water steeg niet zo snel, dus er was voldoende tijd om te vertrekken. Bovendien dachten de meesten dat er iets mis was met het gemaal. Pas toen de politie ging waarschuwen realiseerde iedereen zich dat het ernstig was.” Hoewel het water langzaam steeg, werd in de Poolstraat een hoogte van boven de 1,80 meter bereikt.
Vakantie
Veel evacués konden terecht bij vrienden of familie, maar voor anderen was dat niet mogelijk. Zo verbleef Ton twee weken op het Zuiderkruis, een oud troepentransportschip van de marine. Daar werden maar liefst vierhonderd gezinnen opgevangen. “Dat voelde voor mij een beetje al vakantie”, denkt Ton terug. “Voor alles werd gezorgd, er werd zelfs opgetreden door artiesten. We werden echt verwend.”
Grootscheepse evacuatie
Met behulp van onder andere de politie, het leger en een groot aantal arbeiders van de NDSM-werf kwam een grootscheepse evacuatie op gang. Er woonden ruim tienduizend mensen in het dorp en bijna iedereen moest zijn huis verlaten. Toch weet Ton zich te herinneren dat er geen paniek heerste. “Het water steeg niet zo snel, dus er was voldoende tijd om te vertrekken. Bovendien dachten de meesten dat er iets mis was met het gemaal. Pas toen de politie ging waarschuwen realiseerde iedereen zich dat het ernstig was.” Hoewel het water langzaam steeg, werd in de Poolstraat een hoogte van boven de 1,80 meter bereikt.
Vakantie
Veel evacués konden terecht bij vrienden of familie, maar voor anderen was dat niet mogelijk. Zo verbleef Ton twee weken op het Zuiderkruis, een oud troepentransportschip van de marine. Daar werden maar liefst vierhonderd gezinnen opgevangen. “Dat voelde voor mij een beetje al vakantie”, denkt Ton terug. “Voor alles werd gezorgd, er werd zelfs opgetreden door artiesten. We werden echt verwend.”
bus in het water
de Supermark van konijn
Supermarkt na de Watersnood
Henri Dunant
Nikki
Leuk deze site!
Ik heb zelf geen herinnering aan deze watersnood omdat ik in februari 1960 ben geboren.
Mijn ouders woonden met mijn broer van 1,5 in de polder op de Melkweg. Mijn vader, die een bloemenzaak had in de Steenbokstraat, was naar de bloemenveiling. Toen het water ging stijgen is mijn (hoogzwangere) moeder met mijn broer onder haar ene arm en de kat onder haar andere de dijk op gegaan en van daar is ze mee genomen naar een veilige plek (door wie weet ik niet).
Mijn ouders en broer hebben toen tijdelijk op de Henri Dunant gewoond en eind februari ben ik geboren. Eigenlijk werd ik eind januari verwacht, maar blijkbaar leek mij dat geen goed plan en ben ik dus maar een maandje langer blijven zitten.
Leuk deze site!
Ik heb zelf geen herinnering aan deze watersnood omdat ik in februari 1960 ben geboren.
Mijn ouders woonden met mijn broer van 1,5 in de polder op de Melkweg. Mijn vader, die een bloemenzaak had in de Steenbokstraat, was naar de bloemenveiling. Toen het water ging stijgen is mijn (hoogzwangere) moeder met mijn broer onder haar ene arm en de kat onder haar andere de dijk op gegaan en van daar is ze mee genomen naar een veilige plek (door wie weet ik niet).
Mijn ouders en broer hebben toen tijdelijk op de Henri Dunant gewoond en eind februari ben ik geboren. Eigenlijk werd ik eind januari verwacht, maar blijkbaar leek mij dat geen goed plan en ben ik dus maar een maandje langer blijven zitten.
Oma Greet Meijerink op de rug van ?? vlucht voor het water
ontsnappen voor het stijgende water maar wie is de man? De man is J.D.Speet,werknemer NDSM"
hanri dunant
Na dat het water is weggepompt
Dikke laag modder
Toen het gat in de dijk gedicht was en het water was verdwenen, werd pas duidelijk door wat voor ramp de inwoners van Tuindorp Oostzaan waren getroffen. Schuren waren verwoest, er zaten geen deuren meer in de huizen en alles zat onder een dikke laag modder. “We hebben met een tuinslang de muren schoon staan spuiten”, vertelt buurtbewoonster en actief lid van HATO Nel Christ. “Daarna hebben we maanden in een bouwval gewoond, want het huis moest eerst goed droog zijn voor het gerenoveerd kon worden.” Ton vult haar aan: “Het was een moeilijk tijd. De meeste mensen hadden net iets opgebouwd na de oorlog en dat waren ze nu in één keer weer kwijt.”
Toen het gat in de dijk gedicht was en het water was verdwenen, werd pas duidelijk door wat voor ramp de inwoners van Tuindorp Oostzaan waren getroffen. Schuren waren verwoest, er zaten geen deuren meer in de huizen en alles zat onder een dikke laag modder. “We hebben met een tuinslang de muren schoon staan spuiten”, vertelt buurtbewoonster en actief lid van HATO Nel Christ. “Daarna hebben we maanden in een bouwval gewoond, want het huis moest eerst goed droog zijn voor het gerenoveerd kon worden.” Ton vult haar aan: “Het was een moeilijk tijd. De meeste mensen hadden net iets opgebouwd na de oorlog en dat waren ze nu in één keer weer kwijt.”
vervoer
zelfs met een melkwagen werden mensen vervoerd
Ingrid
Hallo, ik ben Ingrid Aupers
Ik was 4 jaar, toen de watersnood uitbrak! Wij hadden thuis een groot gezin,en woonden toen in het dolfijnhof!Mijn moeder was toen in verwachting van het vijfde kind! Ik weet nog wel dat we met z'n allen naar opa en oma gingen op de distelweg! Later zijn we naar ooms en tantes gegaan! Mijn moeder woont nu nog steeds in het dolfijnhof, je kunt nog altijd op de muren zien waar het water heeft gestaan!
Ik was 4 jaar, toen de watersnood uitbrak! Wij hadden thuis een groot gezin,en woonden toen in het dolfijnhof!Mijn moeder was toen in verwachting van het vijfde kind! Ik weet nog wel dat we met z'n allen naar opa en oma gingen op de distelweg! Later zijn we naar ooms en tantes gegaan! Mijn moeder woont nu nog steeds in het dolfijnhof, je kunt nog altijd op de muren zien waar het water heeft gestaan!
Deur uit sponning geduwd en water hoogte
Marga Sijmons
Hoi ik ben Marga Sijmons. Er bestaat een Verening over de Watersnood. Mijn oom was daar bij betrokken, maar leeft al `n tijdje niet meer. Daar zullen zijn papieren en foto`s naar toe gegaan zijn. Heb zelf met mijn ouders Rigelstraat 8 gewoond bij mijn opa en oma tot 1956. Toen naar Landsmeer. Zij kwamen bij ons in huis ten tijde van de watersnood. Ga nu vanmiddag naar `n feestje in de Speeltuin Plejadenplein (nostalgie!!)en ga even navragen.
Herinderingen
Hallo allemaal
Ik word er even stil van al die foto's en filmpjes.
Zelf was ik bijna 9 en wij zijn naar kennissen van m'n ouders gegaan, een paar in terrasdorp en een paar bij mosveld. Eerst hebben we thuis geholpen zoveel mogelijk naar boven te brengen. Om half 9 kwamen ze aan de deur om te zeggen dat iedereen z'n huis uit moest.
Je zag het toen allemaal met kinderogen maar voor m'n ouders is het vreselijk geweest.
We hebben nog heel lang met natte vloeren en muren gezeten . Maar ook petje af voor ale hulp die er metteen was en ook bleef. Mijn moeder heeft na een maand alles opgeschreven hoe ze het allemaal heeft beleefd.
Wat er toen allemaal gedaan is om de mensen te helpen, de opvang de voedselwagens, speelgoed voor de kinderen , iedereen kon suikerzakjes sparen.
Het is de mentaliteit van toen die ons nu ontbreekt.
Deze site is een heel mooi plekje!
vr.groet Ineke
Ik word er even stil van al die foto's en filmpjes.
Zelf was ik bijna 9 en wij zijn naar kennissen van m'n ouders gegaan, een paar in terrasdorp en een paar bij mosveld. Eerst hebben we thuis geholpen zoveel mogelijk naar boven te brengen. Om half 9 kwamen ze aan de deur om te zeggen dat iedereen z'n huis uit moest.
Je zag het toen allemaal met kinderogen maar voor m'n ouders is het vreselijk geweest.
We hebben nog heel lang met natte vloeren en muren gezeten . Maar ook petje af voor ale hulp die er metteen was en ook bleef. Mijn moeder heeft na een maand alles opgeschreven hoe ze het allemaal heeft beleefd.
Wat er toen allemaal gedaan is om de mensen te helpen, de opvang de voedselwagens, speelgoed voor de kinderen , iedereen kon suikerzakjes sparen.
Het is de mentaliteit van toen die ons nu ontbreekt.
Deze site is een heel mooi plekje!
vr.groet Ineke
Een kamer na de watersnood
en nu de boel maar weer droogstoken
schoonmaken
Hallo met Cor Klaassen. Heb gewoont op de meteorenweg 195 ik was toen 15 jaar.
Ik zat op het leerlingstelsel bij Werkspoor. Ik was met tekeningen bezig toen mijn colega binnen kwam en zei Cor je moet naar huis want Tuindorp loopt onder water ik geloofde hem niet en bleef zitten maar na een tijdje kwam hij weer binnen ben je nou nog niet weg. Nou dan ga ik maar. Eenmaal in bus B gezeten kwamen we de kluft af en reed de bus al met zijn wielen in het water. Thuis gekomen heb ik nog wat spullen naar boven gebracht en toen ik uit het raam keek kwam een vriend van mij aan in een smalbootje ik zei je kan zo naar binnen varen dan stap ik in, we zijn toen naar de dijk gevaren en daar werden we op gevangen door mensen van het leger.
We werden ergens naar toe gebracht en later werd ik opgevangen door mensen uit het vogelendorp bij de Fam, H Nes. Ik heb daar een tijd gezeten maar later moest ik naar het schip De Zuiderkruis daar zaten ook mij vader en moeder en sommigen kinderen. Toen het water weg was konden we het huis schoonmaken nou dat was wat we kregen een potkachel lekker stoken het had toch wel iets. We bleven nog wel op de Zuiderkruis want alles was verloren dus afwachten tot we weer anderen spullen kregen van het rampendienst. Het heeft nog wel lang geduurd tot we er weer konden wonen. Dit is toch wel iets dat bij je blijft hangen Groetjes Cor en misschien hoor ik nog wat van iemand.
Ik zat op het leerlingstelsel bij Werkspoor. Ik was met tekeningen bezig toen mijn colega binnen kwam en zei Cor je moet naar huis want Tuindorp loopt onder water ik geloofde hem niet en bleef zitten maar na een tijdje kwam hij weer binnen ben je nou nog niet weg. Nou dan ga ik maar. Eenmaal in bus B gezeten kwamen we de kluft af en reed de bus al met zijn wielen in het water. Thuis gekomen heb ik nog wat spullen naar boven gebracht en toen ik uit het raam keek kwam een vriend van mij aan in een smalbootje ik zei je kan zo naar binnen varen dan stap ik in, we zijn toen naar de dijk gevaren en daar werden we op gevangen door mensen van het leger.
We werden ergens naar toe gebracht en later werd ik opgevangen door mensen uit het vogelendorp bij de Fam, H Nes. Ik heb daar een tijd gezeten maar later moest ik naar het schip De Zuiderkruis daar zaten ook mij vader en moeder en sommigen kinderen. Toen het water weg was konden we het huis schoonmaken nou dat was wat we kregen een potkachel lekker stoken het had toch wel iets. We bleven nog wel op de Zuiderkruis want alles was verloren dus afwachten tot we weer anderen spullen kregen van het rampendienst. Het heeft nog wel lang geduurd tot we er weer konden wonen. Dit is toch wel iets dat bij je blijft hangen Groetjes Cor en misschien hoor ik nog wat van iemand.
zo zag het eruit
Woonkamer na de watersnood toen het water weg was
Nood
hallo Cor ik vind het een leuke site ik met een brok in mijn keel ik was 3 jaar dat we die watersnood kregen . ik kom van dolfijnhof heb je daar nog foto,s ik met mijn zussen en me broer naar me oma bij de klaproosweg . mijn ouders zijn alle foto,s kwijt . stuur ze naar me hyvers als je ze heb .groetjes marja
Edith
Ik kan me de watersnood nog goed herinneren. Ik was 4 jaar oud. Mijn buurman (Ome Jan Griffioen) heeft er een film van gemaakt en die hebben wij op video. Ik denk dat het wel een bijzonder document is. RTV NH heeft ook filmateriaal van de watersnood.
Edith
Ik kan me de watersnood nog goed herinneren. Ik was 4 jaar oud. Mijn buurman (Ome Jan Griffioen) heeft er een film van gemaakt en die hebben wij op video. Ik denk dat het wel een bijzonder document is. RTV NH heeft ook filmateriaal van de watersnood.
schoonmakers
en dan nu weer de boel schoonmaken
De ravage
De puinhopen na de drooglegging